Het antwoord op de vraag wat een school voor leerlingen en ouders betekent, ligt niet in cijfers maar in verhalen. Als verhalenverteller maak ik die verhalen los. Als ik in bijeenkomsten van teams en ouders begin met een verhaal, sta ik versteld over wat dat oproept aan persoonlijke ervaringen van verwachting en teleurstelling, verlangen en hoop, verdriet en vertrouwen.
Als adviseur identiteit help ik graag om op basis van die verhalen het verhaal van je school(organisatie) te verwoorden. Op zo’n manier dat het uitdrukt wat jullie kinderen en jonge mensen willen meegeven voor hun leven. Dat leraren, medewerkers, schoolleiding, bestuur, toezichthouders en ouders zich er in al hun diversiteit van harte mee verbinden. En dat het aansluit op de dagelijkse praktijk van bijvoorbeeld burgerschapsvorming en levensbeschouwelijke vorming.
Mijn Bijbelse monologen en andere wijsheidsverhalen stimuleren het gesprek over wat je als persoon, professional, team en school(organisatie) kinderen en jonge mensen wilt meegeven voor hun leven. Ik hoor vaak terug dat mijn verhalen raken, ontroeren en tongen en harten losmaken.
Zo ondersteun ik scholen en schoolorganisaties bij de bezinning op hun eigenheid – hun antwoord op de vraag wat van wezenlijk belang is voor de mens- en volwassenwording van jonge mensen. Dat doe ik door allereerst heel goed te luisteren naar wat de mensen in de scholen beweegt en wat zij leerlingen en studenten willen meegeven. Vervolgens breng ik hen met elkaar in gesprek, stel ik kritische vragen en help ik hen om inspirerend te verwoorden waar zij voor staan. Én om in dat licht de onderwijspraktijk onder de loep te nemen. bijvoorbeeld op het gebied van burgerschapsvorming.
In blogs en artikelen geef ik impulsen aan het denken over en vormgeven van geïnspireerd goed onderwijs. Zie bijvoorbeeld mijn bijdrage over geloof aan het boek Gedachten bij goed onderwijs of mijn essay in de bundel Geborgenheid, thuiskomen in de wereld. Over de pedagogische opdracht van de school.