Publicatie-
datum:

13 november 2019

Publicatiedatum: 13 november 2019
Onderwijs en samenleving

"Het liep tegen Kerst en we zaten middenin een fusieproces. Onze twee basisscholen – een openbare en een katholieke – zouden de zomer erna samengaan. We deelden al enkele activiteiten, zoals teamoverleggen en schooluitjes. Zo probeerden we alvast een gevoel van eenheid te creëren. Behalve aan organisatorische vraagstukken werk je tijdens een fusie immers ook aan een nieuwe identiteit. Maar toen kwam dus kerst. Op de katholieke school had deze periode een duidelijk religieuze betekenis, terwijl de andere school altijd sprak van ‘de eindejaarsafsluiting’. Die verschillende benaderingen leverden spanningen op.

Hoe konden we voor een viering zorgen die iedereen tevreden zou stellen? Waar moesten we de nadruk op leggen? We stelden een kerstcommissie samen met leraren en ouders van beide scholen. De commissie opperde het idee om een kerstmarkt te organiseren, alleen was het woord ‘kerst’ in ‘kerstmarkt’ voor sommige ouders al te veel. Met ‘wintermarkt’ dachten we een goed compromis gevonden te hebben. Een uitnodiging aan alle ouders ging de deur uit. Voor we er erg in hadden, kwamen ouders van de katholieke school boos en verdrietig verhaal halen. Het woord ‘kerst’ kwam in de uitnodiging niet één keer voor, terwijldat voor hen juist zo’n betekenisvol begrip was. Ze kregen het gevoel dat iets wezenlijks van hen werdafgenomen. Ze voelden zich in de steek gelaten.

Hoe konden we er nog een gezellig feest van maken waaropiedereen zich welkom voelde? Dat vroegen we ons oprecht af. Gelukkig bleven veel ouders en leraren tijdens alle commotie rustig. Ze wilden er samen koste wat kost uitkomen. Ze hielden vertrouwen in een goede afloop.

We hebben direct een nieuwe brief aan alle ouders rondgestuurd om te benadrukken dat we een evenement probeerden te realiseren waarin iedereen zich kon herkennen. Het zou gaan om een ‘wintermarkt in kerstsfeer en een kerstmarkt in wintersfeer’.

Na die brief en enkele gesprekken draaiden veel ouders bij. Sommige kwamen naar me toe om me persoonlijk te bedanken.

Uiteindelijk hadden we een prachtig feest. Bij de markt was een levende kerststal gemaakt: het kindje Jezus was de pasgeboren baby van een ouder van de openbare school. De gebeurtenis heeft ons geleerd hoe je soms verstrikt kunt raken in woorden en elkaar zo onbedoeld kunt kwetsen. Maar ook: dat je elkaar kunt vinden door achterliggende intenties en waarden te benoemen. Leraren en ouders die ondanks alle tumult kalm bleven, bleken voor ons een rots in de branding. Sommige mensen zul je misschien nooit tevreden kunnen stellen, maar door een open houding en constructief nadenken kun je toch veel mensen meekrijgen en samen verder komen.”

Gerelateerde berichten