Momenteel krijgt het ROC Leiden veel aandacht. Er is veel mis gegaan. Wetenschappers, politici, pers, toezichthouders en bestuurders (etc.) vinden er van alles van.
Uit de gesprekken die wij als adviseurs met bestuurders en toezichthouders mogen voeren, komen verschillende reacties hierop. Regelmatig merken we dat de schaalgrootte van het ROC, de genomen investeringsbeslissingen, de complexiteit van hetgeen in Leiden werd opgetuigd erg ver af staat van hun belevingswereld. Het leidt vervolgens tot de constatering: “dat kan ons niet overkomen.”
Of toch wel?
Laten we het eens omdraaien.
Wat nu eens, wanneer je als bestuurder en intern-toezichthouder zegt: laten we eens uitgaan van de mogelijkheid dat wat –in essentie in Leiden gebeurde- ons ook kan overkomen?
Wat betekent dat dan? Hoe zouden we hier wat van kunnen leren? En hoe doen we dat dan?
Door te oefenen aan tafel. Waarom wachten totdat je er in de praktijk mee wordt geconfronteerd?
Toezichthouders en het bestuur hebben gezamenlijk één doel en dat is ervoor zorgen dat het primaire proces goed verloopt. Om dit te kunnen waarborgen is het belangrijk om elkaar scherp te houden als toezichthouders onderling maar ook in het samenspel met het bestuur.
Verus heeft hiervoor een serious game ontwikkeld, waarin bestuurders en toezichthouders aan de slag gaan met interventies. En te ervaren wat deze interventies ‘doen’. Wat doet dat met ‘vertrouwen’? Aan tafel wordt aan den lijve ervaren hoe het is om onder druk interventies in te zetten.
De game is zo ontworpen dat er allerlei drijfveren van mensen aan tafel worden geprikkeld. En dat begint direct met het moment waarop de informatie ter voorbereiding wordt doorgenomen…
Van belang hierbij is te weten dat de game niet is bedoeld om een waardeoordeel te vellen over getoond gedrag, het is niet goed of fout. Maar juist om te leren vanuit de gedachte: dit kan ons wel overkomen! En dan zijn wij beter voorbereid.
Nieuwe reactie inzenden